Informacje dla pacjentów


Odpowiadając na potrzeby, częste pytania i wątpliwości pacjentów, zachęcam Cię do zapoznania się ze wskazówkami dotyczącymi pierwszej wizyty. Zamieściłam tu kilka istotnych informacji, które, mam nadzieję, zmniejszą ewentualne obawy i pomogą Ci w pełni skorzystać z oferowanej pomocy.

Przebieg pierwszej wizyty

Każda pierwsza wizyta, zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych, to konsultacja mająca na celu rozeznanie problemu i przeprowadzenie szczegółowego wywiadu. W zależności od sytuacji, konsultacja może zająć od jednego do trzech spotkań. Zapis na konsultację nie jest tożsamy z zapisem na terapię – to czy podejmiemy regularne spotkania o charakterze terapeutycznym, zależy przede wszystkim od Twojej decyzji oraz rodzaju problemu (czasem terapia nie jest potrzebna, a wystarczającą i skuteczną formą pomocy jest poradnictwo), a także dostępności terminów.

Dorośli: Podczas pierwszej wizyty przeprowadzany jest szczegółowy wywiad dotyczący Twojej sytuacji życiowej, problemów, z jakimi się borykasz, oraz Twoich oczekiwań, co do pomocy psychologicznej. W miarę możliwości, przekazywane są również wstępne obserwacje i wskazówki, co do planu dalszego postępowania.

Dzieci i młodzież: W przypadku dzieci, pierwsza wizyta jest przeznaczona wyłącznie dla rodzica lub rodziców, bądź opiekunów, bez obecności dziecka (poza szczególnymi przypadkami, gdy w rozmowie telefonicznej, ustalimy inaczej). Przeprowadzam wtedy szczegółowy wywiad dotyczący zgłaszanego problemu, dotychczasowego rozwoju dziecka, jego funkcjonowania w domu, szkole, przedszkolu oraz sytuacji rodzinnej. W miarę możliwości, podczas tego spotkania, przekazywane są również wstępne wnioski i porady oraz wskazówki, co do planu dalszego postępowania. Kolejna wizyta to spotkanie psychologa z dzieckiem. Rodzic zwykle w nim nie uczestniczy (poza szczególnymi przypadkami np. wiek dziecka poniżej 3 roku życia lub nasilony lęk separacyjny). Spotkanie sam na sam z dzieckiem daje możliwość nawiązania bezpiecznej relacji z terapeutą oraz stworzenia warunków do swobodnej rozmowy. W przypadku młodszych dzieci, spotkanie często przybiera formę atrakcyjnych dla dziecka gier i zabaw, które mają jednak znaczenie diagnostyczne lub terapeutyczne.

Co zabrać ze sobą?

Dokumentację medyczną: jeśli posiadasz aktualne wyniki badań, opinie lekarskie lub psychologiczne, opinie z poradni psychologiczno-pedagogicznej i inne dokumenty, które uznasz za istotne – warto zabrać je ze sobą na pierwszą wizytę.
W przypadku dzieci i młodzieży – opinie nauczycieli dotyczące funkcjonowania w szkole/przedszkolu (jeśli takie posiadasz).
Listę aktualnie przyjmowanych leków: jeśli zażywasz jakiekolwiek leki, warto przygotować ich listę wraz z informacją o przyjmowanej dawce leku (np. Seronil, 10 mg).
Notatki: jeśli masz jakieś przemyślenia, pytania czy uwagi, zanotuj je i przynieś na wizytę.

Pamiętaj jednocześnie, że jeśli nie masz wymienionej powyżej dokumentacji, nie jest to przeszkodą w prawidłowym przebiegu wizyty. Są to potencjalnie dane, które mogą być pomocne, jednak nie martw się, jeśli nie będziesz miał ich ze sobą.

Pozostałe informacje

Czas trwania wizyty: standardowa wizyta trwa zazwyczaj 50 minut, choć czas ten może nieznacznie się skrócić lub wydłużyć – w zależności od potrzeb.
Odwołanie wizyty: jeśli nie możesz przyjść na umówioną wizytę, proszę poinformuj mnie o tym. Umożliwisz tym samym innym osobom oczekującym na pomoc skorzystanie z tego terminu lub przynajmniej zaoszczędzisz mój czas. Proszę o krótką wiadomość SMS z informacją o odwołaniu. Czym wcześniej dasz mi znać, tym lepiej, ale nawet późna informacja jest lepsza, niż jej brak. Mimo wszystko, w przypadku rezygnacji, proszę, daj znać tak szybko, jak to możliwe, nie odkładaj tego na ostatnią chwilę.

Niektóre osoby odczuwają stres przed pierwszą wizytą i jest to zupełnie normalne. W gabinecie staram się tworzyć przyjazną atmosferę, sprzyjającą efektywnej pracy i szczerej rozmowie. Z doświadczeń przekazywanych przez pacjentów wiem, że zwykle już po kilku minutach spotkania, odczuwany stres znacznie się zmniejsza.

Jeśli jesteś rodzicem, nie obawiaj się oceny Twoich zachowań, metod wychowawczych czy podjętych decyzji. Jestem po to, aby pomóc Tobie i Twojemu dziecku, a nie oceniać. Jeśli uznam, że Twoje zachowania przyczyniają się do złego samopoczucia Twojego dziecka, powiem Ci o tym i dam wskazówki, jak to zmienić, nie będę krytykować, ani wyśmiewać. Możesz czuć się bezpiecznie i szczerze opowiedzieć o relacjach ze swoim dzieckiem.